Παρόλο που δεν υπάρχει κάποιος σαφής ορισμός για το τι είναι τέχνη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η ίδια η φύση της καλλιτεχνικής πρακτικής που τη δημιουργεί, αποτελεί πηγή συναισθημάτων και αισθητικών ερεθισμάτων τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους θεατές. Πολλά είναι τα συναισθήματα που προκαλούνται μέσα από την επαφή με τα έργα τέχνης σε όποια πλευρά και αν βρισκόμαστε. Είτε όντας καλλιτέχνες, είτε από τη θέση του θεατή- παρατηρητή, τα συναισθήματα και η «συγκίνηση» που προκαλούνται, κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής πρακτικής και τη στιγμή που βλέπουμε ένα έργο αντίστοιχα, αποκαλύπτουν και αφυπνίζουν δεδομένες ψυχικές και ψυχοσωματικές καταστάσεις που μπορεί να έχουμε βιώσει στο παρελθόν.